Okres Wielkiego Postu w kościele katolickim rozpoczyna Środa Popielcowa. Jest czasem szczególnej refleksji nad życiem chrześcijańskim w odniesieniu do męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Jest wyrazem wiary w Odkupienie.
Kościół katolicki przygotowuje się do świąt wielkanocnych przez okres Wielkiego Postu, trwającego 40 dni. Czas ten rozpoczyna się szczególnym dniem tj. środą popielcową, a kończy obchodami tzw. Triduum Paschalnego, czyli przeżywaniem męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. W Środę Popielcową wierni nawiedzają kościoły, gdzie na znak rozpoczynającego się czasu pokuty, odbywa się obrzęd posypania głów popiołem. Popiół jest uzyskiwany ze spalenia poświęconych poprzedniego roku palm z Niedzieli Palmowej. Środa Popielcowa stanowi wartościowy i znaczący dzień w liturgicznym życiu Kościoła katolickiego.
Środa Popielcowa jako dzień rozpoczynający liturgiczny okres pokuty przyjął się w VII w., a za wskazaniem papieża Urbana II ceremonia posypywania popiołem. Przemijalność życia ludzkiego była akcentowana dużo wcześniej. Właśnie wtedy popiół uważano za symbol i znak żałoby i pokuty. Praktykowali to nie tylko Izraelici, lecz również Egipcjanie, Arabowie i Grecy. W każdym razie chodziło o wyrażenie skruchy i podjęciu pokuty ze względu na ludzkie słabości i fakt przygodności bytu ludzkiego.
Obecnie obrzęd posypywania głów popiołem w liturgii Środy Popielcowej ma uświadomić człowiekowi przynajmniej dwie sprawy: po pierwsze, przemijalność życia ludzkiego (z prochu powstałeś i w proch się obrócisz) oraz po drugie, potrzebę przemiany i nawrócenia do Boga (nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię). Te dwie kwestie stanowią istotę dobrego przeżycia całego Wielkiego Postu, by później z prawdziwie godną postawą chrześcijanina przeżyć uroczystości paschalne. Należy jednak zauważyć, że celem przeżywania tego okresu liturgicznego w życiu Kościoła jest nie tylko Wielkanoc, ale przede wszystkim przygotowanie do ostatecznego spotkania z Bogiem w wieczności. Jest to fundamentalne w chrześcijaństwie, gdyż każdy ochrzczony zmierza na spotkanie z Bogiem. Chrystus, jak głosi wiara katolicka, przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie, wyzwolił ludzkość od śmierci i grzechu. Dlatego właśnie przypomina się tenże fakt w różnych nabożeństwach pasyjnych, a szczególnie w sakramencie Eucharystii.
Środa Popielcowa jako szczególny dzień w życiu Kościoła, stanowi dla chrześcijanina określoną, pozytywną wartość w duchowym odrodzeniu i powrocie do Boga. Dlatego też, cały okres Wielkiego Postu zachęca do refleksji nad życiem osobistym w odniesieniu do Boga i ludzi, pogłębionej zadumy nad relacjami międzyosobowymi w rodzinie, do uświadomienia sobie własnego stosunku do otaczającej przyrody, itd. Chodzi więc o specyficzny rachunek sumienia, który w końcowej fazie ma doprowadzić do pojednania z Bogiem i ludźmi, do odrodzenia duchowego chrześcijanina.
Comments are closed.